Podstawowe leczenie - Galileo Dental

Rewizję leczenia kanałowego, czyli ponowne leczenie endodontyczne (reendo) przeprowadza się gdy:

• widoczne są na zdjęciu rentgenowskim nieprawidłowości w przebiegu wypełnienia kanałów korzeniowych, ząb jest niebolesny lecz zakwalifikowany do dalszego leczenia protetycznego lub ortodontycznego,
• obecne są złamane narzędzia endodontyczne perforujące ściany zęba lub przechodzące poza jego wierzchołek,
• występują widoczne na zdjęciu rentgenowskim zmiany w kości, które nie wygoiły się po uprzednim leczeniu kanałowym.

Ponowne leczenie kanałowe tzw. REENDO jest procedurą bardzo skomplikowaną, wymagającą odpowiedniego sprzętu (mikroskop, mechaniczne narzędzia rotacyjne, radiowizjografia) i dużego doświadczenia lekarza.

Zabieg polega na usunięciu materiału wypełniającego kanały, odnalezieniem pominiętego kanału czy zlokalizowaniem i usunięciem fragmentu złamanego narzędzia kanałowego. Często leczenie REENDO rozpoczyna się od usunięcia uprzednio założonego wkładu koronowo korzeniowego, wzmacniającego zęba.
Należy pamiętać, że zabieg ten obarczony jest ryzykiem niepowodzenia, polegającym na perforacji ścian korzenia zęba, pęknięciu ścian korzenia zęba, czy też złamaniu narzędzi podczas klinowania się w niedrożnym świetle kanału.
Ponowne leczenie kanałowe jest tym trudniejsze im dłuższy czas upłynął od leczenia pierwotnego.
Dochodzi bowiem do zwapnienia i zmniejszenia światła kanału korzenia zęba lub jego całkowitej obliteracji (zamknięcia światła kanału korzeniowego).

• zmniejszona liczba wizyt daje większy komfort pacjentowi,
• wyeliminowanie szans na zakażenie mikroorganizmami pomiędzy wizytami,
• możliwość wykonania jednoczasowo estetycznej odbudowy tymczasowej,
• podenerwowanie Pacjenta przed zabiegiem i jego lęk w trakcie oraz dyskomfort po wizycie zostają zminimalizowane.

Leczenie kanałowe obarczone jest niestety dużym odsetkiem niepowodzeń wczesnych i odległych. Nie istnieje pojęcie gwarancji na leczenie kanałowe, tak jak i nie ma gwarancji na inne zabiegi medyczne, lecz jest gwarancja rzetelnego wykonania. Doświadczenie lekarzy, nowoczesne technologie wspomagające nawigację i udrażnianie kanałów korzeniowych, ich dezynfekcję oraz szczelne wypełnienie, powoduje zmniejszenie ryzyka powikłań do minimum.

Głębokie ubytki próchnicowe:

• skaleczenie miazgi podczas oczyszczania ubytku próchnicowego,
• penetracja próchnicy, a jednocześnie zakażenia bakteryjnego do wnętrza zęba doprowadzająca do nieodwracalnego zapalenia miazgi.

Urazy mechaniczne, termiczne lub chemiczne:

• złamanie korony zęba z obnażeniem miazgi, lub w bezpośrednim sąsiedztwie miazgi w celu rekonstrukcji zęba wkładem koronowo-korzeniowym,
• uderzenie lub zwichnięcie zęba objawiające się po kilku miesiącach bólem spowodowanym obumarciem miazgi i zgorzelą miazgi zęba,
• zwichnięcie lub całkowite wybicie zęba lub zębów, skutkujące koniecznością reimplantacji i mechanicznej stabilizacji wymaga planowego leczenia kanałowego zęba lub grupy zębów,
• urazy termiczne (bardzo niskie lub bardzo wysokie temperatury) lub chemiczne doprowadzające do nieodwracalnych zmian zapalnych miazgi.

Leczenie protetyczne:

• szlifowanie zębów pod korony protetyczne może doprowadzić do nieodwracalnego zapalenia miazgi i konieczności leczenie kanałowego,
• nieprawidłowe ustawienie zęba niezbędnego do włączenia do leczenia protetycznego, konieczność znacznego oszlifowania lub założenia wkładu koronowo-korzeniowego celem nadania mu prawidłowej pozycji, skutkuje wskazaniem do planowego leczenia kanałowego.

Paradontoza i zmiany endo-perio:

• zęby rozchwiane, których korzenie mniej niż w 50% tkwią w wyrostku zębodołowym, wymagają planowego leczenia kanałowego celem zapobieżenia penetracji bakterii poprzez kieszonkę dziąsłową do wierzchołkiem korzenia zęba,
• w niektórych przypadkach długotrwała choroba nerwu zęba (miazgi) doprowadza do powstania paradontozy i odwrotnie, długotrwałe zapalenia dziąseł czyli paradontoza, może również spowodować zapalenia nerwu (miazgi), w takich przypadkach konieczne jest zespolone leczenie kanałowe i periodontologiczne.

W Klinice Galileo, leczenie kanałowe (endodontyczne) to często wykonywana procedura stomatologiczna umożliwiająca utrzymanie "chorego" zęba u jamie ustnej Pacjenta na wiele lat. Każdy ząb posiada komorę i system kanałów korzeniowych, w których znajduje się tzw. miazga zęba, popularnie nazywana przez Pacjentów nerwem. W zależności od rodzaju zęba (siekacze, kły, przedtrzonowce, trzonowce), występuje od jednego do pięciu kanałów korzeniowych.

Leczenie kanałowe polega na usunięciu miazgi (żywej, zmienionej zapalnie lub martwej) z komory i kanałów korzeniowych, dokładnym oczyszczeniu wewnętrznych ścian korzeni zęba, wypłukaniu i odkażeniu wnętrza zęba, osuszeniu i szczelnym wypełnieniu kanałów korzeniowych na całej długości. Wprowadzenie wielu współczesnych metod i systemów stomatologicznych sprawiło, że leczenie kanałowe w klinice Galileo jest w większości przypadków przeprowadzane zawsze na jednej wizycie. Jest to najbardziej wydajna, skuteczna i pewna terapia endodontyczna.

Wbrew panującym opiniom, podczas ciąży można, a nawet trzeba leczyć zęby! Rozwijający się stan zapalny, któremu sprzyja ból może zagrażać dziecku. Przyszłe młode mamy bardzo często (niestety) sięgają po środki przeciwbólowe i nie decydują się na wizytę w gabinecie stomatologicznym - zachowanie takie jest lekkomyślne, bowiem stan zapalny sam nie zniknie, a przeszywający ból będzie narastał z każdą kolejną godziną. Stan zapalny jest groźny dla dziecka, gdyż wszelkie toksyny bakteryjne mają bezpośrednią styczność z płodem.

Opieka stomatologiczna nad kobietą ciężarną jest szczególnie ważna ze względu na to, że stan zdrowia jamy ustnej kobiety ma istotny wpływ na przebieg i czas zakończenia ciąży. Szacuje się, że ok. 18% porodów przedwczesnych i porodów zakończonych urodzeniem dziecka z niską masą urodzeniową związane jest z chorobami przyzębia i stanami zapalnymi jamy ustnej. Dlatego też szczególne znaczenie przypisuje się prawidłowej profilaktyce i leczeniu chorób przyzębia, które mogą doprowadzić do znacznego obniżenia częstości występowania porodów przedwczesnych.

Aby uchronić nienarodzone maleństwo przed jakimikolwiek wadami niezbędna jest profilaktyka oraz wyleczenie wszelkich ubytków przed zajściem w ciąże (o ile jest to możliwe). Należy wiedzieć również, iż w pierwszym trymestrze ciąży większość kobiet cierpi z powodu nawracających nudności (wymiotów), które doprowadzają do uszkodzenia szkliwa i nasilają rozrost istniejących już ubytków próchnicowych. To nasilające się zmiany próchnicze, choroby przyzębia, zwiększona ruchomość zębów, wrażliwość dziąseł na ból i krwawienie, a także przykry zapach z ust są najistotniejszymi problemami skłaniającymi kobietę w ciąży do wizyty w gabinecie stomatologicznym.

Podczas dziewięciu miesięcy ciąży oraz podczas karmienia piersią zęby bardziej niż zwykle narażone są na próchnicę. Dziecko wyciąga z kobiety witaminy i wapń, co przyczynia się niszczeniu zębów. Nasilenie zmian próchnicowych w ciąży wynika głównie z zaniedbań higieny jamy ustnej, nasilonego łaknienia i częstego podjadania pokarmów wysokowęglowodanowych. Jest również związane z kwaśnym odczynem śliny w okresie ciąży oraz uszkodzeniem szkliwa w wyniku wymiotów ciężarnych. Pod wpływem estrogenów dziąsła ulegają przerośnięciu i przekrwieniu, co sprzyja ich rozpulchnieniu oraz krwawieniom. Kobietom w ciąży zaleca się płukanie jamy ustnej rozcieńczonym płynem z zawartością fluoru. Nie zaleca się mycia zębów szczoteczką bezpośrednio po wymiotach, gdyż nasila to uszkodzenia szkliwa. U kobiet tych wskazane jest również płukanie jamy ustnej 0,12% roztworem chlorheksydyny np. Corsodyl, Eludril.

Ciążowe zapalenie dziąseł i infekcje przyzębia

Ciążowe zapalenie dziąseł jest zjawiskiem przemijającym. Może być uogólnione lub miejscowe. Najczęściej pojawia się na początku drugiego trymestru. Stopniowo objawy nasilają się, osiągając szczyt ok. 8 miesiąca ciąży, a następnie zmniejszają się wraz ze zbliżaniem się terminu porodu.

STWIERDZONO, ŻE NIELECZONE INFEKCJE PRZYZĘBIA POWODUJĄ PRZEDWCZESNE ZAKOŃCZENIE CIĄŻY I URODZENIE DZIECKA Z NISKĄ MASĄ URODZENIOWĄ.

Jest to wynikiem działania wielu mediatorów, których wydzielanie jest stymulowane przez egzo- i endotoksyny bakteryjne. Wzrasta przez to produkcja hormonów, które stymulują czynność skurczową macicy. Ryzyko porodu przedwczesnego ( przed 37 tygodniem ciąży ), wg różnych danych wzrasta 3,9-7,9-krotnie u kobiet z zapaleniem przyzębia, w porównaniu z kobietami bez zmian zapalnych. Wykazano również, iż kobiety, u których w III trymestrze w surowicy wykryto przeciwciała przeciwko najczęstszemu patogenowi wywołującemu zapalenie przyzębia (P. gingivialis) częściej rodziły dzieci z niską masą urodzeniową poniżej 2500g ( 10-11% w stosunku do 1,84% ).

Najczęstszymi objawami ciążowego zapalenia dziąseł jest rozpulchnienie, przerost, bolesność i krwawienie z dziąseł. Są to sygnały, z którymi natychmiast powinno zgłoś się do stomatologa.

Zakres leczenia stomatologicznego w okresie ciąży

Kobiety w ciąży, jak w żadnym innym okresie swojego życia, potrzebują planowej i troskliwej opieki stomatologicznej. Wbrew obiegowym opiniom,

W OKRESIE CIĄŻY NIE MA PRZECIWWSKAZAŃ DO PRZEPROWADZANIA DENTYSTYCZNYCH ZABIEGÓW PROFILAKTYCZNYCH I LECZNICZYCH.

Najbezpieczniejszym okresem jest jednak drugi trymestr. Pierwsze trzy miesiące to bowiem okres szczególny - czas kształtowania się płodu i rozwoju najważniejszych organów, a w trzecim trymestrze, ze względu na niedogodności związane z wielkością brzucha, leczenie może być utrudnione. Mimo, iż wymaga to nieco więcej starań niż zwykle, wszystkim problemom z zębami podczas ciąży można zapobiec dzięki profilaktyce, regularnym kontrolom i odpowiedniemu leczeniu.

RTG w okresie ciąży

Wpływ promieniowania rentgenowskiego na płód jest od wielu lat tematem wielu prac badawczych. Ostatnie badania wykazały, że istnieje związek pomiędzy stosowaniem radiografii stomatologicznej a niską masą urodzeniową, poprzez wpływ promieniowania na układ podwzgórze - przysadka - tarczyca.

W OKRESIE CIĄŻY DIAGNOSTYKA RTG POWINNA BYĆ OGRANICZONA DO MINIMUM I WYKONYWANA JEDYNIE W KONIECZNYCH PRZYPADKACH.

Znieczulenie miejscowe w ciąży

Nie ma przeciwwskazań do stosowania u przyszłej mamy środków do znieczulenia miejscowego. Kobieta powinna jednak uprzedzić lekarza o tym, że jest w ciąży, ponieważ ma to wpływ na dobór środka znieczulającego. Często zdarza się, ze strach przed leczeniem zębów bez znieczulenia powoduje wydzielanie większej ilości hormonu stresu (adrenaliny), niż jego zawartość w środku znieczulającym, co może mieć dużo gorszy wpływ na płód.

DLA KOBIET W CIĄŻY W KLINICE STOSUJEMY ZNIECZULENIA POZBAWIONE ŚRODKÓW OBKURCZAJĄCYCH NACZYNIA KRWIONOŚNE.

Środki przeciwbólowe w okresie ciąży

W I-SZYM TRYMESTRZE ZALECA SIĘ, OGRANICZENIE STOSOWANIA ŚRODKÓW PRZECIWBÓLOWYCH.

Jako jeden z niewielu dopuszczalnych środków stosowanych w dawkach terapeutycznych (dobowa dawka max. 4g) jest paracetamol. Zalecane jest jednak jego krótkotrwałe stosowanie, przenika on bowiem przez barierę łożyskową i przechodzi do mleka matki.

Brak jest jednoznacznego stanowiska dotyczącego stosowania kwasu acetylosalicylowego (aspiryna) u kobiet ciężarnych, zwłaszcza w I trymestrze ciąży. Związane jest to ze sprzecznymi wynikami badań dotyczących wpływu tego leku na wystąpienie wad wrodzonych. Jednak wyniki badań wskazują na wzrost odsetka martwych urodzeń u matek zażywających aspirynę, która spowodowała przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego, oraz antyagregacyjny wpływ aspiryny na płytki, powodujący krwawienie u płodu (w tym krwawienie wewnątrzczaszkowe). Również u matki kwas acetylosalicylowy może spowodować zwiększoną utratę krwi w okresie okołoporodowym oraz powodować przedłużenie okresu porodu.

Podobne działanie jak aspiryna mają NLPZ (niesterydowe leki przeciwzapalne), powodujące zahamowanie produkcji prostacykliny i prostaglandyny E2. Wpływają na przedwczesne obkurczenie i zamknięcie przewodu tętniczego. Teoretycznie wskazywano na możliwość zahamowania czynności porodowej i przedłużenia trwania porodu pod wpływem działania NLPZ.

Antybiotyki w okresie ciąży

W przypadku ostrych stanów zapalnych w jamie ustnej lekarz może zastosować antybiotyki. Antybiotyki to jedne z najszerzej przebadanych leków w grupie kobiet ciężarnych. Grupą bezpieczną i szeroko stosowaną są penicyliny oraz cefalosporyny. Penicyliny mogą być bezpiecznie stosowane nawet w I trymestrze ciąży, nie wykazano bowiem wpływu teratogennego tej grupy leków na płód. Zaleca się je jako leki z wyboru w przypadkach infekcji jamy ustnej, w tym przyzębia. Stwierdzono również, że cefalosporyny można bezpieczne stosować także w okresie karmienia piersią.

U Pacjentek uczulonych na penicyliny lub cefalosporyny zaleca się stosowanie w terapii zakażeń jamy ustnej makrolidy, a szczególnie erytromycynę. Przechodzi ona w niewielkim stopniu przez łożysko, może być stosowana nawet w I trymestrze ciąży. Nie zaleca się jej natomiast w okresie karmienia piersią ze względu na dużą kumulację w mleku.

U kobiet ciężarnych oraz karmiących piersią nie wolno stosować tetracyklin, antybiotyków aminoglikozydowych, chloramfenikolu i antybiotyków polipeptydowych. W okresie ciąży nie należy również stosować sulfonamidów, trimetoprimu ani chinologów. Metronidazol, ze względu na stwierdzone w badaniach na szczurach działanie mutagenne, jest unikany przez większość lekarzy stomatologów.

Prawidłowe odżywianie przyszłych mam

Kobieta w ciąży nie powinna "jeść za dwóch" - specjaliści oceniają, że powinna spożywać zaledwie o 500 kcal więcej niż zwykle. Ważne jest również zachowanie odpowiedniego bilansu białkowo-węglowodanowo-tłuszczowego (z ograniczeniem ilości węglowodanów prostych: cukru i białego pieczywa), którego przestrzeganie zapobiega nadmiernej próchnicy u matki i stwarza optymalne warunki dla rozwoju zawiązków zębowych płodu.

Kobiety w ciąży powinny zwrócić uwagę na fakt, iż w ósmym tygodniu rozwijają się receptory smakowe płodu. Występujące w tym czasie upodobanie matki do słodyczy, może w przyszłości zwiększyć skłonność dziecka do słodkich pokarmów, a tym samym zwiększyć ryzyko powstawania próchnicy.

Zabiegi higieniczne korzystne w ciąży

W trakcie ciąży należy zwrócić szczególną uwagę na zabiegi higieniczne, zarówno te przeprowadzane w domu, jak i w gabinecie stomatologicznym. W profilaktyce domowej bardzo ważne jest szczotkowanie zębów z użyciem past fluorkowych - najlepiej po każdym posiłku lub przynajmniej dwa razy dziennie. Ciąża to czas, w którym Pacjentka powinna (jeśli dotąd tego nie robiła) rozpocząć stosowanie dodatkowych przyborów i preparatów higienicznych w postaci nitek dentystycznych, wykałaczek czy płukanek.
W profilaktyce próchnicy w gabinecie dentystycznym ważne jest systematyczne wykonywanie higienizacji i fluoryzacji kontaktowej oraz lakierowanie zębów.