Super User - Galileo Dental

Rewizję leczenia kanałowego, czyli ponowne leczenie endodontyczne (reendo) przeprowadza się gdy:

• widoczne są na zdjęciu rentgenowskim nieprawidłowości w przebiegu wypełnienia kanałów korzeniowych, ząb jest niebolesny lecz zakwalifikowany do dalszego leczenia protetycznego lub ortodontycznego,
• obecne są złamane narzędzia endodontyczne perforujące ściany zęba lub przechodzące poza jego wierzchołek,
• występują widoczne na zdjęciu rentgenowskim zmiany w kości, które nie wygoiły się po uprzednim leczeniu kanałowym.

Ponowne leczenie kanałowe tzw. REENDO jest procedurą bardzo skomplikowaną, wymagającą odpowiedniego sprzętu (mikroskop, mechaniczne narzędzia rotacyjne, radiowizjografia) i dużego doświadczenia lekarza.

Zabieg polega na usunięciu materiału wypełniającego kanały, odnalezieniem pominiętego kanału czy zlokalizowaniem i usunięciem fragmentu złamanego narzędzia kanałowego. Często leczenie REENDO rozpoczyna się od usunięcia uprzednio założonego wkładu koronowo korzeniowego, wzmacniającego zęba.
Należy pamiętać, że zabieg ten obarczony jest ryzykiem niepowodzenia, polegającym na perforacji ścian korzenia zęba, pęknięciu ścian korzenia zęba, czy też złamaniu narzędzi podczas klinowania się w niedrożnym świetle kanału.
Ponowne leczenie kanałowe jest tym trudniejsze im dłuższy czas upłynął od leczenia pierwotnego.
Dochodzi bowiem do zwapnienia i zmniejszenia światła kanału korzenia zęba lub jego całkowitej obliteracji (zamknięcia światła kanału korzeniowego).

• zmniejszona liczba wizyt daje większy komfort pacjentowi,
• wyeliminowanie szans na zakażenie mikroorganizmami pomiędzy wizytami,
• możliwość wykonania jednoczasowo estetycznej odbudowy tymczasowej,
• podenerwowanie Pacjenta przed zabiegiem i jego lęk w trakcie oraz dyskomfort po wizycie zostają zminimalizowane.

Leczenie kanałowe obarczone jest niestety dużym odsetkiem niepowodzeń wczesnych i odległych. Nie istnieje pojęcie gwarancji na leczenie kanałowe, tak jak i nie ma gwarancji na inne zabiegi medyczne, lecz jest gwarancja rzetelnego wykonania. Doświadczenie lekarzy, nowoczesne technologie wspomagające nawigację i udrażnianie kanałów korzeniowych, ich dezynfekcję oraz szczelne wypełnienie, powoduje zmniejszenie ryzyka powikłań do minimum.

Głębokie ubytki próchnicowe:

• skaleczenie miazgi podczas oczyszczania ubytku próchnicowego,
• penetracja próchnicy, a jednocześnie zakażenia bakteryjnego do wnętrza zęba doprowadzająca do nieodwracalnego zapalenia miazgi.

Urazy mechaniczne, termiczne lub chemiczne:

• złamanie korony zęba z obnażeniem miazgi, lub w bezpośrednim sąsiedztwie miazgi w celu rekonstrukcji zęba wkładem koronowo-korzeniowym,
• uderzenie lub zwichnięcie zęba objawiające się po kilku miesiącach bólem spowodowanym obumarciem miazgi i zgorzelą miazgi zęba,
• zwichnięcie lub całkowite wybicie zęba lub zębów, skutkujące koniecznością reimplantacji i mechanicznej stabilizacji wymaga planowego leczenia kanałowego zęba lub grupy zębów,
• urazy termiczne (bardzo niskie lub bardzo wysokie temperatury) lub chemiczne doprowadzające do nieodwracalnych zmian zapalnych miazgi.

Leczenie protetyczne:

• szlifowanie zębów pod korony protetyczne może doprowadzić do nieodwracalnego zapalenia miazgi i konieczności leczenie kanałowego,
• nieprawidłowe ustawienie zęba niezbędnego do włączenia do leczenia protetycznego, konieczność znacznego oszlifowania lub założenia wkładu koronowo-korzeniowego celem nadania mu prawidłowej pozycji, skutkuje wskazaniem do planowego leczenia kanałowego.

Paradontoza i zmiany endo-perio:

• zęby rozchwiane, których korzenie mniej niż w 50% tkwią w wyrostku zębodołowym, wymagają planowego leczenia kanałowego celem zapobieżenia penetracji bakterii poprzez kieszonkę dziąsłową do wierzchołkiem korzenia zęba,
• w niektórych przypadkach długotrwała choroba nerwu zęba (miazgi) doprowadza do powstania paradontozy i odwrotnie, długotrwałe zapalenia dziąseł czyli paradontoza, może również spowodować zapalenia nerwu (miazgi), w takich przypadkach konieczne jest zespolone leczenie kanałowe i periodontologiczne.

W Klinice Galileo, leczenie kanałowe (endodontyczne) to często wykonywana procedura stomatologiczna umożliwiająca utrzymanie "chorego" zęba u jamie ustnej Pacjenta na wiele lat. Każdy ząb posiada komorę i system kanałów korzeniowych, w których znajduje się tzw. miazga zęba, popularnie nazywana przez Pacjentów nerwem. W zależności od rodzaju zęba (siekacze, kły, przedtrzonowce, trzonowce), występuje od jednego do pięciu kanałów korzeniowych.

Leczenie kanałowe polega na usunięciu miazgi (żywej, zmienionej zapalnie lub martwej) z komory i kanałów korzeniowych, dokładnym oczyszczeniu wewnętrznych ścian korzeni zęba, wypłukaniu i odkażeniu wnętrza zęba, osuszeniu i szczelnym wypełnieniu kanałów korzeniowych na całej długości. Wprowadzenie wielu współczesnych metod i systemów stomatologicznych sprawiło, że leczenie kanałowe w klinice Galileo jest w większości przypadków przeprowadzane zawsze na jednej wizycie. Jest to najbardziej wydajna, skuteczna i pewna terapia endodontyczna.

Wbrew panującym opiniom, podczas ciąży można, a nawet trzeba leczyć zęby! Rozwijający się stan zapalny, któremu sprzyja ból może zagrażać dziecku. Przyszłe młode mamy bardzo często (niestety) sięgają po środki przeciwbólowe i nie decydują się na wizytę w gabinecie stomatologicznym - zachowanie takie jest lekkomyślne, bowiem stan zapalny sam nie zniknie, a przeszywający ból będzie narastał z każdą kolejną godziną. Stan zapalny jest groźny dla dziecka, gdyż wszelkie toksyny bakteryjne mają bezpośrednią styczność z płodem.

Opieka stomatologiczna nad kobietą ciężarną jest szczególnie ważna ze względu na to, że stan zdrowia jamy ustnej kobiety ma istotny wpływ na przebieg i czas zakończenia ciąży. Szacuje się, że ok. 18% porodów przedwczesnych i porodów zakończonych urodzeniem dziecka z niską masą urodzeniową związane jest z chorobami przyzębia i stanami zapalnymi jamy ustnej. Dlatego też szczególne znaczenie przypisuje się prawidłowej profilaktyce i leczeniu chorób przyzębia, które mogą doprowadzić do znacznego obniżenia częstości występowania porodów przedwczesnych.

Aby uchronić nienarodzone maleństwo przed jakimikolwiek wadami niezbędna jest profilaktyka oraz wyleczenie wszelkich ubytków przed zajściem w ciąże (o ile jest to możliwe). Należy wiedzieć również, iż w pierwszym trymestrze ciąży większość kobiet cierpi z powodu nawracających nudności (wymiotów), które doprowadzają do uszkodzenia szkliwa i nasilają rozrost istniejących już ubytków próchnicowych. To nasilające się zmiany próchnicze, choroby przyzębia, zwiększona ruchomość zębów, wrażliwość dziąseł na ból i krwawienie, a także przykry zapach z ust są najistotniejszymi problemami skłaniającymi kobietę w ciąży do wizyty w gabinecie stomatologicznym.

Podczas dziewięciu miesięcy ciąży oraz podczas karmienia piersią zęby bardziej niż zwykle narażone są na próchnicę. Dziecko wyciąga z kobiety witaminy i wapń, co przyczynia się niszczeniu zębów. Nasilenie zmian próchnicowych w ciąży wynika głównie z zaniedbań higieny jamy ustnej, nasilonego łaknienia i częstego podjadania pokarmów wysokowęglowodanowych. Jest również związane z kwaśnym odczynem śliny w okresie ciąży oraz uszkodzeniem szkliwa w wyniku wymiotów ciężarnych. Pod wpływem estrogenów dziąsła ulegają przerośnięciu i przekrwieniu, co sprzyja ich rozpulchnieniu oraz krwawieniom. Kobietom w ciąży zaleca się płukanie jamy ustnej rozcieńczonym płynem z zawartością fluoru. Nie zaleca się mycia zębów szczoteczką bezpośrednio po wymiotach, gdyż nasila to uszkodzenia szkliwa. U kobiet tych wskazane jest również płukanie jamy ustnej 0,12% roztworem chlorheksydyny np. Corsodyl, Eludril.

Ciążowe zapalenie dziąseł i infekcje przyzębia

Ciążowe zapalenie dziąseł jest zjawiskiem przemijającym. Może być uogólnione lub miejscowe. Najczęściej pojawia się na początku drugiego trymestru. Stopniowo objawy nasilają się, osiągając szczyt ok. 8 miesiąca ciąży, a następnie zmniejszają się wraz ze zbliżaniem się terminu porodu.

STWIERDZONO, ŻE NIELECZONE INFEKCJE PRZYZĘBIA POWODUJĄ PRZEDWCZESNE ZAKOŃCZENIE CIĄŻY I URODZENIE DZIECKA Z NISKĄ MASĄ URODZENIOWĄ.

Jest to wynikiem działania wielu mediatorów, których wydzielanie jest stymulowane przez egzo- i endotoksyny bakteryjne. Wzrasta przez to produkcja hormonów, które stymulują czynność skurczową macicy. Ryzyko porodu przedwczesnego ( przed 37 tygodniem ciąży ), wg różnych danych wzrasta 3,9-7,9-krotnie u kobiet z zapaleniem przyzębia, w porównaniu z kobietami bez zmian zapalnych. Wykazano również, iż kobiety, u których w III trymestrze w surowicy wykryto przeciwciała przeciwko najczęstszemu patogenowi wywołującemu zapalenie przyzębia (P. gingivialis) częściej rodziły dzieci z niską masą urodzeniową poniżej 2500g ( 10-11% w stosunku do 1,84% ).

Najczęstszymi objawami ciążowego zapalenia dziąseł jest rozpulchnienie, przerost, bolesność i krwawienie z dziąseł. Są to sygnały, z którymi natychmiast powinno zgłoś się do stomatologa.

Zakres leczenia stomatologicznego w okresie ciąży

Kobiety w ciąży, jak w żadnym innym okresie swojego życia, potrzebują planowej i troskliwej opieki stomatologicznej. Wbrew obiegowym opiniom,

W OKRESIE CIĄŻY NIE MA PRZECIWWSKAZAŃ DO PRZEPROWADZANIA DENTYSTYCZNYCH ZABIEGÓW PROFILAKTYCZNYCH I LECZNICZYCH.

Najbezpieczniejszym okresem jest jednak drugi trymestr. Pierwsze trzy miesiące to bowiem okres szczególny - czas kształtowania się płodu i rozwoju najważniejszych organów, a w trzecim trymestrze, ze względu na niedogodności związane z wielkością brzucha, leczenie może być utrudnione. Mimo, iż wymaga to nieco więcej starań niż zwykle, wszystkim problemom z zębami podczas ciąży można zapobiec dzięki profilaktyce, regularnym kontrolom i odpowiedniemu leczeniu.

RTG w okresie ciąży

Wpływ promieniowania rentgenowskiego na płód jest od wielu lat tematem wielu prac badawczych. Ostatnie badania wykazały, że istnieje związek pomiędzy stosowaniem radiografii stomatologicznej a niską masą urodzeniową, poprzez wpływ promieniowania na układ podwzgórze - przysadka - tarczyca.

W OKRESIE CIĄŻY DIAGNOSTYKA RTG POWINNA BYĆ OGRANICZONA DO MINIMUM I WYKONYWANA JEDYNIE W KONIECZNYCH PRZYPADKACH.

Znieczulenie miejscowe w ciąży

Nie ma przeciwwskazań do stosowania u przyszłej mamy środków do znieczulenia miejscowego. Kobieta powinna jednak uprzedzić lekarza o tym, że jest w ciąży, ponieważ ma to wpływ na dobór środka znieczulającego. Często zdarza się, ze strach przed leczeniem zębów bez znieczulenia powoduje wydzielanie większej ilości hormonu stresu (adrenaliny), niż jego zawartość w środku znieczulającym, co może mieć dużo gorszy wpływ na płód.

DLA KOBIET W CIĄŻY W KLINICE STOSUJEMY ZNIECZULENIA POZBAWIONE ŚRODKÓW OBKURCZAJĄCYCH NACZYNIA KRWIONOŚNE.

Środki przeciwbólowe w okresie ciąży

W I-SZYM TRYMESTRZE ZALECA SIĘ, OGRANICZENIE STOSOWANIA ŚRODKÓW PRZECIWBÓLOWYCH.

Jako jeden z niewielu dopuszczalnych środków stosowanych w dawkach terapeutycznych (dobowa dawka max. 4g) jest paracetamol. Zalecane jest jednak jego krótkotrwałe stosowanie, przenika on bowiem przez barierę łożyskową i przechodzi do mleka matki.

Brak jest jednoznacznego stanowiska dotyczącego stosowania kwasu acetylosalicylowego (aspiryna) u kobiet ciężarnych, zwłaszcza w I trymestrze ciąży. Związane jest to ze sprzecznymi wynikami badań dotyczących wpływu tego leku na wystąpienie wad wrodzonych. Jednak wyniki badań wskazują na wzrost odsetka martwych urodzeń u matek zażywających aspirynę, która spowodowała przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego, oraz antyagregacyjny wpływ aspiryny na płytki, powodujący krwawienie u płodu (w tym krwawienie wewnątrzczaszkowe). Również u matki kwas acetylosalicylowy może spowodować zwiększoną utratę krwi w okresie okołoporodowym oraz powodować przedłużenie okresu porodu.

Podobne działanie jak aspiryna mają NLPZ (niesterydowe leki przeciwzapalne), powodujące zahamowanie produkcji prostacykliny i prostaglandyny E2. Wpływają na przedwczesne obkurczenie i zamknięcie przewodu tętniczego. Teoretycznie wskazywano na możliwość zahamowania czynności porodowej i przedłużenia trwania porodu pod wpływem działania NLPZ.

Antybiotyki w okresie ciąży

W przypadku ostrych stanów zapalnych w jamie ustnej lekarz może zastosować antybiotyki. Antybiotyki to jedne z najszerzej przebadanych leków w grupie kobiet ciężarnych. Grupą bezpieczną i szeroko stosowaną są penicyliny oraz cefalosporyny. Penicyliny mogą być bezpiecznie stosowane nawet w I trymestrze ciąży, nie wykazano bowiem wpływu teratogennego tej grupy leków na płód. Zaleca się je jako leki z wyboru w przypadkach infekcji jamy ustnej, w tym przyzębia. Stwierdzono również, że cefalosporyny można bezpieczne stosować także w okresie karmienia piersią.

U Pacjentek uczulonych na penicyliny lub cefalosporyny zaleca się stosowanie w terapii zakażeń jamy ustnej makrolidy, a szczególnie erytromycynę. Przechodzi ona w niewielkim stopniu przez łożysko, może być stosowana nawet w I trymestrze ciąży. Nie zaleca się jej natomiast w okresie karmienia piersią ze względu na dużą kumulację w mleku.

U kobiet ciężarnych oraz karmiących piersią nie wolno stosować tetracyklin, antybiotyków aminoglikozydowych, chloramfenikolu i antybiotyków polipeptydowych. W okresie ciąży nie należy również stosować sulfonamidów, trimetoprimu ani chinologów. Metronidazol, ze względu na stwierdzone w badaniach na szczurach działanie mutagenne, jest unikany przez większość lekarzy stomatologów.

Prawidłowe odżywianie przyszłych mam

Kobieta w ciąży nie powinna "jeść za dwóch" - specjaliści oceniają, że powinna spożywać zaledwie o 500 kcal więcej niż zwykle. Ważne jest również zachowanie odpowiedniego bilansu białkowo-węglowodanowo-tłuszczowego (z ograniczeniem ilości węglowodanów prostych: cukru i białego pieczywa), którego przestrzeganie zapobiega nadmiernej próchnicy u matki i stwarza optymalne warunki dla rozwoju zawiązków zębowych płodu.

Kobiety w ciąży powinny zwrócić uwagę na fakt, iż w ósmym tygodniu rozwijają się receptory smakowe płodu. Występujące w tym czasie upodobanie matki do słodyczy, może w przyszłości zwiększyć skłonność dziecka do słodkich pokarmów, a tym samym zwiększyć ryzyko powstawania próchnicy.

Zabiegi higieniczne korzystne w ciąży

W trakcie ciąży należy zwrócić szczególną uwagę na zabiegi higieniczne, zarówno te przeprowadzane w domu, jak i w gabinecie stomatologicznym. W profilaktyce domowej bardzo ważne jest szczotkowanie zębów z użyciem past fluorkowych - najlepiej po każdym posiłku lub przynajmniej dwa razy dziennie. Ciąża to czas, w którym Pacjentka powinna (jeśli dotąd tego nie robiła) rozpocząć stosowanie dodatkowych przyborów i preparatów higienicznych w postaci nitek dentystycznych, wykałaczek czy płukanek.
W profilaktyce próchnicy w gabinecie dentystycznym ważne jest systematyczne wykonywanie higienizacji i fluoryzacji kontaktowej oraz lakierowanie zębów.

Stomatologia dziecięca (pedodoncja, stomatologia wieku rozwojowego) to specjalność zajmująca się diagnostyką, leczeniem, profilaktyką chorób zębów, przyzębia oraz jamy ustnej u najmłodszych Pacjentów. Ze względu na odmienną budowę zębów i narządu żucia u dzieci, wiąże się to ze specyficznym postępowaniem i metodami leczenia. Niezwykle ważne jest, aby nasze dzieci były objęte profesjonalną opieką stomatologiczną już od najmłodszych lat.

JAKO RODZICE JESTEŚMY ODPOWIEDZIALNI ZA ZDROWIE ZĘBÓW NASZYCH DZIECI.

Pamiętajmy o tym, że jeśli skutecznie zadbamy o zdrowie zębów naszych dzieci, zaoszczędzimy im w przyszłości wielu rozczarowań i ustrzeżemy je przed skomplikowanym i kosztownym leczeniem w dorosłym życiu.

Pierwsza wizyta

Kiedy pojawią się pierwsze ząbki, rodzice powinni przyprowadzić dziecko do stomatologa (6-12 miesiąc życia). Lekarz oceni czy proces ząbkowania i rozwój twarzoczaszki przebiegają w sposób prawidłowy oraz wyznaczy termin kolejnej wizyty kontrolnej.

Pierwszy kontakt ze stomatologiem jest dla dziecka dużym przeżyciem, które kształtuje późniejsze nastawienie do wizyt w gabinecie dentystycznym. Istnieją dwie główne przyczyny strachu dziecka przed dentystą:
1. to własne bolesne doświadczenia z poprzednich wizyt,
2. to obraz przekazany przez rodziców, utrwalający w dziecku przekonanie, że leczenie u stomatologa wiąże się z bólem.

Właściwe przygotowanie dziecka do pierwszej wizyty u dentysty oraz prawidłowy jej przebieg to niezwykle ważne czynniki kształtujące późniejszą postawę dziecka wobec leczenia stomatologicznego. Wizyty adaptacyjne służą zapoznaniu się młodych Pacjentów z gabinetem i personelem medycznym. Podczas tej wizyty lekarz, często w formie zabawy, oswaja dziecko z urządzeniami stomatologicznymi. Dzięki temu gabinet staje się dla niego miejscem kojarzonym z zabawą i miłym spędzeniem czasu. Na zakończenie pacjent otrzymuje nagrodę za odwagę jako zachętę do kolejnych spotkań.

Rodzice powinni przyprowadzać swoje pociechy na wizyty kontrolne co najmniej raz na 3 miesiące (o ile lekarz nie zdecyduje inaczej), ponieważ proces próchnicowy w zębach mlecznych, z uwagi na ich słabą mineralizację (cienka warstwa szkliwa), przebiega znacznie szybciej niż w zębach stałych.

Próchnica u dzieci

Próchnica wczesna to poważny problem stomatologiczny wczesnego dzieciństwa. Rozpoczyna się w krótkim czasie po wyrżnięciu pierwszych zębów mlecznych. Jest to wyjątkowo ostra postać próchnicy, która w ciągu kilku miesięcy może doprowadzić do tak znacznego zniszczenia tkanek zębów, że jedynym wyjściem jest ich ekstrakcja (usunięcie). Rodzice powinni bacznie obserwować uzębienie swoich dzieci. Jakiekolwiek niepokojące zmiany (przebarwienia, plamy) są wskazaniem do jak najpilniejszej konsultacji ze stomatologiem.

JEDYNĄ DROGĄ UNIKNIĘCIA PRÓCHNICY U DZIECI JEST EDUKACJA RODZICÓW.

Badania nad procesem zasiedlania jamy ustnej przez bakterie wykazały, że pierwotnym źródłem zakażenia najczęściej są rodzice. Zły stan zdrowia jamy ustnej opiekunów (nie leczone, źle czyszczone zęby) znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia próchnicy we wczesnych latach życia dziecka. Aby zminimalizować możliwość zakażenia niemowlaka (np. poprzez oblizywanie łyżeczki, dzielenie się posiłkiem itp.,) i zwiększyć jego szanse na uniknięcie próchnicy, zęby powinny wyleczyć wszystkie osoby stykające się z dzieckiem na co dzień. Najlepiej uczynić to jeszcze przed przyjściem dziecka na świat.

Higiena i profilaktyka jamy ustnej u dzieci

Jeszcze przed wyrżnięciem zębów mlecznych należy regularnie przemywać buzię dziecka gazikiem zwilżonym łagodnym naparem z rumianku lub przegotowaną wodą, wykonując jednocześnie masaż dziąseł. Przyzwyczajamy w ten sposób maleństwo do późniejszego mycia zębów i utrzymujemy higienę jamy ustnej. W ten sam sposób myje się po każdym posiłku pierwsze ząbki mleczne, pamiętając, aby przecierać je zarówno od strony warg, jak i języka.

Około 1. roku życia rozpoczynamy regularne mycie zębów szczoteczką dostosowaną do wieku dziecka. Do ok. 5. roku życia zabiegi szczotkowania wykonują rodzice lub dzieci pod uważnym nadzorem rodziców.

Szczoteczki powinny być dostosowane do anatomii jamy ustnej dziecka (mała główka szczoteczki i miękkie włosie). Do czasu gdy nasza pociecha nie nauczy się wypluwać śliny szczotkujemy ząbki bez pasty. Po tym okresie wprowadzamy pasty przeznaczone dla dzieci ze względu na odpowiednią zawartość fluoru i akceptowane przez dzieci smaki.

Chcąc zapobiec rozwojowi próchnicy u naszych dzieci musimy pamiętać:

• nie powinno się karmić dziecka przez sen,
• nie powinno się "dopajać" w nocy (szczególnie słodkimi substancjami - np. przecierowe soki),
• nie powinno się usypiać dziecka z butelką.
• Prowadzi to do rozwoju tzw. próchnicy butelkowej, Źródłem tego rodzaju próchnicy są słodkie kleiste pokarmy (kaszki, soczki, słodzone mleko), które przywierają do powierzchni zębów. Bakterie próchnicotwórcze przekształcają zawarte w tych pokarmach cukry w kwasy. Zęby przebywające przez dłuższy czas (całą noc) w kwaśnym środowisku ulegają demineralizacji. Nocny spadek produkcji śliny, która ma właściwości zobojętniające, zdecydowanie zwiększa ryzyko rozwoju próchnicy. Próchnica butelkowa jest wyjątkowo agresywną postacią próchnicy.

W krótkim czasie prowadzi do całkowitego zniszczenia dużych powierzchni zębów mlecznych, dlatego:

• nie powinno się usypiać dziecka smoczkiem z cukrem lub miodem,
• należy unikać dosładzania preparatów mlecznych,
• jak najwcześniej zacząć karmienie łyżeczką i poić kubkiem,
• unikać słodyczy (ewentualnie podawać je 1 x w tygodniu),
• unikać oblizywania smoczków i łyżeczek przez rodziców (nadkażenie bakteriami próchniczymi),
• unikać całowania w usta dziecka (nadkażenie bakteriami próchniczymi),
• powinno się wprowadzać do diety produkty gruboziarniste, unikać papkowatych,
• powinno się zapewnić higienę jamy ustnej niemowlęcia od urodzenia (u niemowląt przed wyrznięciem zębów - przemywanie jamy ustnej np. naparem z rumianku za pomocą płatka gazy nawiniętego na palec po każdym posiłku naturalnym i sztucznym, minimum 2 x dziennie),
• u niemowląt po wyrznięciem zębów - usuwanie płytki nazębnej za pomocą płatka gazy nawiniętego na palec po każdym posiłku (naturalnym i sztucznym), minimum 2 x dziennie,
• jak najszybciej należy wdrażać nawyki używania szczoteczki i samodzielnego mycia zębów,
• należy dziecko nauczyć techniki płukania jamy ustnej płynem antybakteryjnym i stosowania dodatkowych przyborów higienicznych (np. nici dentystycznej),
• odpowiednio dobierać szczoteczkę do mycia zębów - włosie sztuczne, wymiana szczoteczki co 3 miesiące,
• zadbać o odpowiedni czas mycia zębów - minimum 3 minuty,
• zadbać o odpowiedni dobór pasty do mycia zębów (pasta powinna: hamować aktywność bakterii, usuwać produkty fermentacji węglowodanów, chronić powierzchnię szkliwa przed działaniem kwasów, wzmacniać powierzchnię szkliwa, działać przeciwzapalnie).

Ponadto w gabinetach stomatologicznych wykonuje się zabiegi mające na celu wzmocnienie zębów, należą do nich:

• Lakowanie - inaczej uszczelnianie. Jest to zabezpieczenie specjalnymi żywicami miejsc podatnych na próchnicę (bruzd i szczelin). Zabieg ten przeprowadza się po wyrżnięciu pierwszych zębów stałych (trzonowców), które nie są jeszcze dotknięte przez próchnicę. Coraz powszechniejsze staje się lakowanie trzonowców mlecznych.
• Lakierowanie - nanoszenie pędzelkiem lakierów fluorowych na powierzchnie zębów w celu wzmocnienia szkliwa i zmniejszenia jego podatności na próchnicę.
• Lapisowanie - zabieg, który stosuje się w przypadku, gdy większa część powierzchni zęba mlecznego jest do tego stopnia zniszczona przez próchnicę, że nie ma możliwości założenia wypełnienia. Polega to na przesyceniu zęba substancją bakteriobójczą, która zatrzymuje proces próchnicowy.

ZĘBY MLECZNE

Pierwsze zęby mleczne wyrzynają się ok. 6. miesiąca życia dziecka (norma - 5-10 miesiąc u dzieci donoszonych i 6-11 miesiąc u wcześniaków) i są to najczęściej dolne siekacze przyśrodkowe ("jedynki" mleczne). Zdarza się jednak, że pierwsze pojawią się górne siekacze przyśrodkowe.

ZĘBY MLECZNE LECZYMY TAK SAMO JAK ZĘBY STAŁE.

Musimy pamiętać, że zęby mleczne, podobnie jak stałe, mogą być zaatakowane przez próchnicę, która nieleczona prowadzi do bolesnych stanów zapalnych miazgi, a w konsekwencji do przedwczesnej utraty zębów. Prowadzi to do zahamowania wzrostu kości i zaburzeń zgryzowych (stłoczenia, nieprawidłowe ustawienie zębów, zatrzymanie zęba stałego w kości). Ropne stany zapalne zębów są źródłem infekcji dla całego organizmu młodego Pacjenta i mogą prowadzić do zapaleń nerek, serca i stawów. Mogą również powodować uszkodzenie zawiązków zębów stałych, które znajdują się w bliskim sąsiedztwie korzeni zębów mlecznych.

Leczenie zębów mlecznych jest jednym ze sposobów niedopuszczenia do przedwczesnej ich utraty i zapobiegania powstawaniu wad zgryzu. Jeśli jednak nasz młody Pacjent straci ząb, stosujemy utrzymywacze przestrzeni, które zapobiegają niechcianym przemieszczeniom się zębów, a w konsekwencji powstawaniu wad zgryzu.

LECZENIE ZĘBÓW MLECZNYCH

Zęby mleczne, czasowe człowieka rosną od szóstego do trzydziestego miesiąca życia. Jest ich razem dwadzieścia (po dziesięć w szczęce i w żuchwie), przy czym w uzębieniu mlecznym nie ma zębów przedtrzonowych. Zęby mleczne dzielą się na trzy grupy: siekacze, jeden kieł i dwa trzonowce. Ich wypadanie następuje w okresie między szóstym, a trzynastym rokiem życia. Pomiędzy szóstym, a jedenastym-dwunastym rokiem w jamie ustnej znajdują się zarówno zęby mleczne, jak i stałe.

Próchnica jest chorobą infekcyjną, a bakterie z ubytków próchnicowych mogą zostać przeniesione na zdrowe zęby! Pierwsze żeby trzonowe stałe (szóstki) wyrzynają się między 5, a 6 rokiem życia. Ze względu na niską mineralizację i brak wykształconych prawidłowych nawyków higienicznych i żywieniowych u młodszych dzieci oraz niekorzystna anatomia powierzchni zgryzowych sprawia, że są one najczęstszym miejscem występowania próchnicy.

ZĘBY MLECZNE WYMAGAJĄ TAKIEJ SAMEJ OPIEKI STOMATOLOGICZNEJ, JAK ZĘBY STAŁE.

Nie leczone zęby mleczne z głęboką próchnicą mogą dostarczyć dzieciom wiele bólu. Może też nastąpić utrata zębów mlecznych powodując przedwczesne wyżynanie się zębów stałych i w następstwie wady zgryzu. Mogą również prowadzić do powstawania ostrych i przewlekłych stanów zapalnych w obrębie jamy ustnej i mieć wpływ na uszkodzenia zawiązków zębów stałych. Należy też zwracać uwagę na konieczność leczenia zębów mlecznych, aby nasze pociechy od najmłodszych lat nabierały właściwych odruchów higienicznych.

Nie leczone zęby mleczne mogą stać się pierwotnymi ogniskami zakażenia i stworzyć otwartą drogę do szerzenia się zakażenia na cały organizm, wywołując zmiany chorobowe w odległych narządach - sercu, stawach, nerkach, narządzie wzroku.

Jeśli dojdzie już do powstania ubytku, należy go jak najszybciej wyleczyć. Im wcześniej podejmiemy leczenie zęba, konsekwencje i zakres będzie mniejszy, i mniej czasochłonny.

LECZENIE STOMATOLOGICZNE NIE MUSI BOLEĆ, U DZIECI Z POWODZENIEM STOSUJE SIĘ ZNIECZULENIA MIEJSCOWE.

Endodoncja to dział stomatologii zachowawczej zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób miazgi zęba oraz tkanek okołowierzchołkowych (patrz: Leczenie kanałowe-1 wizyta), której podstawową metodą leczenia jest leczenie kanałowe. Współczesny rozwój technologii spowodował przełom w leczeniu kanałowym (endodontycznym) zębów.

Obecnie możemy wyleczyć każdy ząb, który jeszcze nie tak dawno, skazany był na usunięcie!!!

W Klinice Galileo lekarze celem perfekcyjnego przeprowadzenia leczenia kanałowego, korzystają z najnowocześniejszych urządzeń tj. mikrosilnik endodontyczny, laser Waterlase iPLUS, systemy wypełniania kanałów korzeniowych ciepłą gutaperką, oraz radiowizjografia cyfrowa firmy Instrumentarium.

Leczenie endodontyczne jest zalecane przy bardzo głębokich ubytkach próchniczych, martwicy miazgi, po złamaniu lub zwichnięciu zęba, ze wskazań protetycznych - przed wykonaniem korony lub mostu (patrz: Leczenie kanałowe-1 wizyta, wskazania).

Na czym polega leczenie endodontyczne?

Leczenie endodontyczne, inaczej kanałowe polega na dokładnym usunięciu zainfekowanej lub nieodwracalnie zmienionej zapalnie miazgi, a następnie szczelnym wypełnieniu oczyszczonych kanałów odpowiednim materiałem. Jest to zabieg przeprowadzany w kilku etapach na jednej wizycie:

• usunięcie miazgi z komory zęba i kanałów korzeniowych,
• pomiar długości kanałów,
• chemiczno-mechaniczne opracowanie kanałów, za pomocą odpowiednich płynów oraz narzędzi ręcznych i maszynowych,
• wypłukanie, a następnie szczelne wypełnienie oczyszczonych kanałów materiałami biokompatybilnymi.

Uplastyczniona gutaperka, która idealnie adaptuje się do nieregularnego kształtu kanału, gwarantuje szczelne wypełnianie jego całości. Pozwala to na szybkie i skuteczne zniwelowanie bólu oraz przywrócenie funkcjonalności zęba. Prawidłowo przeprowadzone leczenie endodontycznie zęba pozwala na długotrwałe utrzymanie własnego zęba w jamie ustnej jak również stanowi solidną podstawę pod koronę lub filar mostu przy uzupełnieniach protetycznych klasycznych i tych tworzonych w oparciu o implanty (patrz: Leczenie kanałowe-1 wizyta).

Przeciwwskazaniami do leczenia endodontycznego są osoby z grupy ryzyka (choroby serca, naczyń, zaburzenia metaboliczne) oraz osoby ze złą higieną jamy ustnej.

Zniszczona struktura zęba niestety nie regeneruje się, a jedynym sposobem powstrzymania próchnicy jest leczenie. Celem leczenia jest zachowanie zęba i zapobiegnięcie ewentualnym dalszym powikłaniom. Wypełnianie zębów polega na usunięciu uszkodzonych tkanek zęba i umieszczenie w ich miejsce materiału przeznaczonego do odbudowy zębów.

W przypadkach bardzo zaawansowanego procesu próchnicowego dochodzi do zakażenia tkanek miękkich znajdujących się w zębie. Wówczas zachodzi konieczność leczenia kanałowego (przejdź: LECZENIE KANAŁOWE-1 WIZYTA). Całkowite zaniedbanie leczenia próchnicy może doprowadzić do rozwinięcia się zgorzeli (obumarcia i procesu gnilnego), która w konsekwencji wymaga rozszerzenia zakresu leczenia zęba

Wszystkich z Nas od zawsze fascynuje piękny, śnieżnobiały, idealny uśmiech hollywoodzkich aktorów i aktorek , gwiazd telewizji czy modelek -mówi się o tzw. hollywoodzkim uśmiechu. W Ameryce Północnej, ludzie zadają sobie wiele trudu, aby uzyskać tak nieprzeciętny wygląd zębów, białych i zdrowych które spowodują że będą wyglądać młodziej, a zarazem piękniej.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak można uzyskać doskonale harmonijny, biały uśmiech ?

Faktem jest to że część z nich urodziła się z perłowo białymi zębami które podkreślają piękny uśmiech ale na pewno nie wszyscy.
Jest też pewne że często taki uśmiech był prawdopodobnie, zaprojektowany i stworzony właśnie przez dentystę.

Dobra wiadomość to taka, że większość z nas może cieszyć się pięknymi i zdrowymi zębami niczym hollywoodzkie gwiazdy. A wszystko to dzięki m.in. specjalistycznym zabiegom dentysty który może wyleczyć i zaprojektować nowy uśmiech.

Nie bez znaczenia mają wpływ nasze nawyki żywieniowe i to jak my sami dbamy o higienę i zdrowie naszych zębów. Zacznijmy jednak od zupełnych podstaw.

Oto kilka prostych zasad które są niezbędne by zachować śnieżno-biały i zdrowy wygląd swojego uzębienia:

1. Pamiętaj o nitkowaniu zębów. Nieważne jaki rodzaj nici używasz, ważne jest by poprzez nitkowanie usunąć resztki jedzenia z każdej przestrzeni pomiędzy zębami. Nitkowanie zębów zapobiega odkładaniu się płytki nazębnej oraz zmniejsza ryzyko chorób przyzębia.
2. Używaj płukanki do jamy ustnej rano i wieczorem po szczotkowaniu i nitkowaniu zębów.
3. Płukanie jamy ustnej spowoduje usunięcie drobnych pozostałości jedzenia po szczotkowaniu i nitkowaniu oraz pozostawi uczucie świeżości. 
4. Zainwestuj w dobrej jakości szczoteczkę do zębów. Używaj szczoteczki elektrycznej tradycyjnej lub sonicznej które są o 25% bardziej efektywne od szczoteczek manualnych. Nowoczesne szczoteczki elektryczne pozwalają bezpiecznie usunąć płytkę nazębną, resztki jedzenia oraz wyeliminować nieświeży oddech. Zły wybór szczoteczki, zła technika oraz krótki czas szczotkowania zębów szczoteczką manualną może prowadzić do recesji dziąseł oraz mechanicznego uszkodzenia szkliwa zębów. Szczotkuj zęby minimum 2 minuty.
5. Wybierz skuteczną pastę do zębów o właściwościach antybakteryjnych.
6. Dodanie nanocząstek srebra do pasty do zębów pozwoliło zmniejszyć ryzyko choroby dziąseł i ograniczyć nieprzyjemny zapach spowodowany przez bakterie jamy ustnej.
7. Unikaj w nadmiarze substancji, takich jak wina, kawy, herbaty i curry. Wszystkie te produkty powodują powstanie na zębach osadu, przebarwień.
8. Unikaj słodyczy i odżywiaj się zdrowo ! Cukier to doskonała pożywka dla bakterii próchnicotwórczych a także dodatkowe kalorie dla twojego organizmu. Staraj się myc zęby po każdym posiłku.
9. Unikaj słodkich soków oraz słodkich napojów gazowanych które uszkadzają szkliwo zębów.
10. Nie zapominaj o myciu języka i dziąseł. Szczotkowanie języka pozwoli usunąć gromadzący się nalot oraz odświeży oddech.
11. To może wydawać się proste, ale chodź do dentysty! Regularne wizyty u stomatologa co 6 miesięcy, pozwolą uniknąć problemów z zębami. Wraz z rutynowym czyszczeniem zębów, lekarz dentysta będzie mógł sprawdzić stan uzębienia, rozpoznać wady zgryzu oraz wiele innych problemów.

Wiedząc że uczęszczanie do dentysty nie należy do najprzyjemniejszych czynności na świecie, regularnie odwiedzając swojego lekarza dentystę można zaoszczędzić swoje pieniądze a w dalszej przyszłości uniknąć niepotrzebnego bólu i problemów.

Wreszcie ostatnia rzecz w tej części, nie zapomnij się uśmiechać! Nawet jeśli Twoje zęby nie są perłowo białe i doskonałe, pełny uśmiech pomoże rozweselić wasz dzień oraz dzień każdego innego.
Jeśli te podstawowe zasady nie wystarczą, z pomocą przyjdzie stomatologia estetyczna. Ale o tym w następnej części.